Bunu Denesek mi?

Bir gülümseme için, yol veriyorum karşıdan karşıya geçene. Bir gülümseme ve bir teşekkür bakışı için. Arabayla ilerlerken, yol verdiğimde şaşıran insan görmek hoşuma gitmese de... Çünkü şaşırmamalıydık, biz zarif insanlardık, buna alışık olmalıydık?!
Neden unutalım ki insanlığı, kibarlığı, hoşluğu...
Yol veriyorum, öncelik senin olsun, ben egomla çarpışırım sen geç lütfen :)

Bunları yazdığıma inanamıyorum :)

Sokakta her şey karmakarışık, korkutucu, tatsız. Değişir, değiştiririz, yaparız diyorum; sonra hop bir başka kabalık, bir başka tatsızlık.
Nasıl da son noktada öfkemiz? Nasıl da sabrı tükenmişiz...

Bari sen yapma be kardeşim! Sen kendinden başla değişime. Sen, ben bir başlarsak; o da diğeri de dener belki ne dersin?
Yarın arabaya bindiğinde, yaya görüp yol versen ne olur? Sokaktan fırlayıp çıkan aracın önüne geçmesine kızmasan ne olur?
Trafikte seni teslim alan o garip dürtüye karşı koysan, kibar olsan ne olur?
Negatif değil pozitif kalsan ne olur?
Egonun düğmesini bulup, hiç değilse trafikte kapatsan ne olur?


DY
18.11.2015