Gökyüzü Mavi Olsun

Uzun zamandır aydınlanmış değil gökyüzü, kalpler bile karanlık. Tadı yok hiçbir şeyin, gülüyoruz ama o da sahte! Seviyoruz, özlüyoruz, sarılıyoruz ama hepsi bir oyunun parçası. Film eksik olmasın tamamlansın diye rol yapıyoruz. İşte bu yüzden çok yorgunuz! Bir oyunun içindeyiz, gerçek biz değiliz. Ondan bu yorgun, bitkin halimiz...

Oysa maviydi gökyüzü, herkes gerçekti. Öfkeli gerçekten öfkeli, sevgili gerçekten sevgiliydi. Mis kokardı sokaklar, güvenliydi... Dalga sesi, kuş sesi, yağmurun, rüzgarın sesi...

Şimdi duyduklarımı saymak istemiyorum, anlıyor musun beni?

Hep gidesi var herkesin, kaçıp, bir yerlerde huzura erme isteği...
Benim de var! Böyle masmavi denizi olan, kumsalı, ağaçları, çiçekleri, toprağı mis kokan; sakin serin esen rüzgarı, bahçeli evleri olan bir yere gidesim var.

Herkesin hayal ettiği bir şey ya da bir yer var...
Gitsek ne olacak ki?!
Birilerinin hayatlarının sona erdiğini bilip, o yerde olmanın ne tadı olacak? Onun adı nasıl "huzur" olacak? Nasıl kokacak ki oranın toprağı? Nasıl duyacağız ki kuşların sesini? Kulağımızda acıyla feryad eden insan sesleri varken?

Hayalimiz bile bencil olmasın da artık; nasıl yeneriz kötülüğü hepbirlikte onu düşünelim. Bir tek ölümün gerçek olduğunu hatırlayıp, hatırlatalım. Egosuyla, hırsıyla gözü dönmüş canavarlara birlik olup karşı çıkalım.

Biliyorum; yazmakla olmuyor...

DYKILIÇ
2016
Mart

Akışına Bırak

Büyüdükçe taşıdığım duyguların ağırlığı da büyüdü. Korkular, endişeler, merak, tedirginlik... Bundan daha fazlasını sayabilir niceleriniz değil mi? :)
Aslında şu anda oturup bu yazıyı yazarken bile kafamın içinde dönüp duran düşünceleri anlatsam... O bile bir hikaye olur ya; neyse...
Taşı taşı korkuları, yorul. Endişe duy, kontrol sende bile değil!

Bugün ne yap biliyor musun?
Bugün, her duygunun sende bıraktığı etkiyi izle. Bugün korkularının ve endişelerinin seni nasıl etkilediğini gözlemle. Seni de benim gibi etkiliyorsa eğer; (mutsuz, gergin, karışık...) o zaman bugün kendin için bir şey yap! Bugün hepsini bir dolaba kapat, anahtarı denize at :)
Haklısın, deli saçması gibi görünüyor :)
Nasıl olursa olsun yöntemin, eğer işe yarıyorsa lütfen sen de yap.

Ruhun ve bedenin, bir kez yaşayacağın bu hayat için yeterince yorulmadı mı? Yeterince korkmadın mı olacaklardan? Kontrol edemeyeceğin şeyler için ne endişe duy ne de kork. Çünkü kontrol sende değil.
Gün içinde motive olmak için kendine hep aynı şeyi söyle lütfen; "kontrol edemeyeceğim şeyler için endişe etmeyeceğim".

Kendini çok sev çünkü senden başka bir tane daha yok :)

DY

İstanbul
Mart 2016