5 Ekim 2016 Çarşamba

Hiç Kendinle Konuşur musun?


Hava böyle karanlık ve bulutlu olduğunda daha çok düşünürüm ben. Durdurulamaz olur düşüncelerim.
Hayır tabii ki kötü değil düşündüklerim. Beynin koşullandığını unutmuyorum ve güzel düşünmeye çalışıyorum. Bazen karmaşıklar sadece! Hayat gibi...
Çok güzel şey aslında düşünmek. İç konuşmalar yapmak güzel. Sorular sorup cevaplamak kendi kendime. Bir çeşit seans :)
İlk başladığımda, bu iç konuşma konusunda şüphelerim vardı. Delirdiğimi düşündüm hatta :)
Sonra da emin oldum müthiş faydasından. Meğer ne keyifli şeymiş bu iç konuşmalar?!
İç konuşma, insanın kendine yapacağı en güzel iyilik, bu bir ödül, yüksek bir farkındalık, iç huzuru bulmaya yardımcı bir opsiyon...
Bu öyle bir şey ki; tedavi yöntemi adeta!
Neyin tedavisi? diyorsan, o zaman, hayatta her şey senin istediğin gibi, ne mutlu sana :)

Hayatımız boyunca birtakım detaylar istediğimiz gibi gitmeyebilir. Bunların bir nedeni de kendimizle ilgilidir. Her ne kadar karşı tarafı suçlasak bile, biz de kusursuz değiliz. Kabullenmek ve değişime açık olmak gerek. Öz eleştiri yapmak, iç konuşmalarla rahatlamak şart.
Değişimi önce kendimizde yaratırsak gerisi kolay.
Bugün bir sorunla boğuşuyorsan eğer, yalnız kaldığın ilk an iç konuşma yöntemini dene lütfen.
O sorunla ilgili sorular sor kendine. Doğru sorular, dürüst yanıtlar...

Umuyorum ki doğru soruları sorduğunda ve cevaplar ortaya çıktığında, yaşadığın zor anlar daha kabul edilebilir gelecek.
Denemeni dilerim...

5.10.2016
DY

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder