Ben hiç kapılarımı kapatmamıştım umuda; sadece biraz aralamıştım...
Her gün birşeylerin daha da tuhaflaştığı şu dönemin, hızlıca akıp gitmesi için, eskisi gibi birbirimize güvenip, saygı duymak için, yardımlaşmak, hoş görülü olmak ve yeniden sevebilmek için; ne gerekiyorsa yapmaya hazırım.
Çünkü bugün gördüm ki; aralık duran o kapıdan içeri umut girdi!
Dostlara buradan teşekkür...
11.10.2017
Deniz Yılmaz Kılıç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder